சுகந்த மேவும் தேகரே
சீரெழில் விலாசரே
செம்மலெங்கள் நாதரே!

ஏகனின் தூதரே இணையில்லாத தூயரே
எம்பாலிரங்கும் மாணல் நுமது இனிய பேரை நெஞ்சிலே
ஏந்தினோமே யாம்சதா ஏந்தல் யா முஹம்மதே

திருத்தலம் மக்காவிலே பிறந்த ஞான ஆழியே
தீது மாய்த்துப் பாரெல்லாம் தீனின் சுடரை ஏற்றியே
தேசு சேர்மெய் வேதமே தந்த மேரின் தீபமே

மறக்குமோ இம்மானிலம் மாணல் நுமது சேவையை
மாந்தர் வாழ்வு சீருறும் சாந்திமார்க்கம் காட்டவே
மேதையோர்க்கு மேதையாய் வந்துதித்த நீதரே

அயர்ந்திடா தென்னாளுமே அண்ணலார் நும் மீதிலே
ஆர்வமாக கூறிடும் அமுதமாம் ஸலவாத்தினால்
ஆருமெங்கள் சோகமே ஆற்றுகின்ற ஆன்றலே