நம்மைப் போன்ற மனிதரென்று நாயகத்தை எண்ணாதே
பொய்யும் உண்மையும் நன்மையையும்
தீமையும் பொதுவென்று சொல்லாதே
அல்லாஹ்வின் தூதரை நீ அறியாமல் பேசாதே
நாவாலே நீ பேசி நரகத்தை வாங்காதே

தண்ணீரும் பன்னீரும் சமமாக முடியாது பன்னீரின்
வாசமெல்லாம் தண்ணீரில் கிடையாது
கண்ணீரும் கடல் நீரும் கரிப்பது தான் என்றாலும்
கண்ணீரின் துளிகளிலே கப்பல்கள் ஓடாது

அன்னையும் பெண்தானே அவளைப் போல் அமுதூட்ட
கண்ணிப் பொண் நினைத்தாலும் கதை இங்கு நடக்காது
கள்ளிப் பூ யினம் தான் காண்பதற்கு அழகே தான்
மல்லிகை போல் சூடெ என்றால் மனைவிக்கு பிடிக்காது

எழுத்தெல்லாம் குர்ஆனின் எழுத்தாக முடியாது
புழுவெல்லாம் வண்ணத்து பூச்சி என மாறாது
கல்லெல்லாம் ஹஜருல் அஸ்வத் கல்லாக ஆகாது
வில்லெல்லாம் வானத்து வில்லாக நடக்காது

மூளையும் அங்கம் தான் முடியும் ஓர் அங்கம் தான்
மூளையின் செயலெல்லாம் முடியால் செய்ய முடியாது
நம் வீட்டு கிணற்றிலே ஜம்ஜம் நீர் சுரக்காது
நமதூரின் மஸ்ஜிதெல்லாம் நபவி போல் சிறக்காது

நபித் தோழர் கூட ஒரு நபியாக முடியாது
அபூபக்கர் தோழரைப் போல் ஆகி விட முடியாது
நபியவர்கள் காலம் போல் நம் காலம் சிறக்காது
நபி ஸஹாபி என்ற பெயர் நம் தோழர்களுக்கேது

உம்மி நபி மனைவியர்கள் உம்மஹாத்துல் முஃ மினீன்கள்
நம்மவரின் மனைவியோ நாம் இறந்தால் மணப்பெண்கள்
பண்பு நபி குடும்பத்தை பரிசுத்தம் ஆக்கி வைத்தான்
பின் தொடரும் நமக்கெல்லாம் பேரிறைவன் என்ன தந்தான்

கலிமாவின் முஹம்மதென்னும் கருப் பொருளை நீக்கி விட்டு
இழிந்தவனே உன் பெயரை இணைத்திருக்க முடியாது
முன்கர் நகீர் கபுரிலே மூர்க்கத்துடன் வரும் போது
அண்ணலைப் போல் நானென்று அலட்டி நிற்க முடியாது

உன் புதிய வாதமிதை உமர் கத்தாப் கேட்டிருந்தால்
தன் வாளால் உன் தலையை சீவி முடித்திருப்பார்
அலி புலியார் உன் வழக்குக்கு அதிசயமாய் தீர்ப்பு வைப்பார்
கலி சால அபூஜஹிலாய் கஃபு உன்னை வர்ணிப்பார்